(اعتماد به نفس چیست؟( بخش سوم

.اگر بخش اول و دوم را نخوانده اید میتوانید از طریق این لینک بخوانیداعتماد به نفس چیست؟ (بخش اول)اعتماد به نفس چیست؟ (بخش دوم)

عوامل کاهش دهنده اعتماد به نفس:

تجارب ناکامی: تجربهٔ شکست‌ ها و ناکامی‌ ها می تواند یک ضربهٔ ‌زننده برای اعتماد به نفس باشد و باعث کاهش آن شود.
انتقاد های مداوم: انتقاد های مداوم از طرف دیگران یا حتی از خود فرد می تواند به تضعیف اعتماد به نفس منجر شود.
مقایسه با دیگران: مقایسه خود با دیگران، به خصوص با افراد موفقتر، می تواند احساس کمبود و کاهش اعتماد به نفس را به همراه داشته باشد.
ترس از شکست و خطا: ترس از شکست و خطا می تواند افراد را از اقدام به چالش‌ های جدید منع کرده و اعتماد به نفس آنها را کاهش دهد.
محیط اجتماعی سازمانی نامناسب: محیط‌ های کاری یا اجتماعی که پذیرش و پشتیبانی ندارند می توانند به کاهش اعتماد به نفس منجر شوند.
عوامل تقویت ‌کننده اعتماد به نفس:
تجربه‌ های موفقیت: تجربه موفقیت‌ها و دستیابی به اهداف می تواند اعتماد به نفس را تقویت کند و افراد را به ادامه تلاش و اقدام وادار کند.
انتقاد های سازنده: انتقاد های که به سازنده بودند و به بهبود عملکرد فرد کمک می کنند، می توانند به تقویت اعتماد به نفس کمک کنند.
پذیرش و تقدیر از خود: پذیرش و تقدیر از خود به عنوان یک فرد منحصر به فرد با توانایی‌ها و محدودیت‌ های خود می تواند به تقویت اعتماد به نفس کمک کند.
حمایت اجتماعی: حمایت و پشتیبانی از سوی خانواده، دوستان و همکاران می تواند به تقویت اعتماد به نفس فرد کمک کند.
توانایی مدیریت استرس و ترس: یادگیری مهارت‌ های مدیریت استرس و ترس می تواند به افراد کمک کند تا در مواجهه با چالش‌ها و موقعیت‌ های جدید اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند. با توجه به این عوامل، مهم است که فرد بر روی افزایش عوامل تقویت‌کننده اعتماد به نفس خود تمرکز کند و به کاهش عوامل منفی آن دقت کند.

*خانواده و اجتماع نقش بسیار مهمی در تشکیل و تقویت اعتماد به نفس اطفال دارند. این دو محیط بر روی شکل‌ گیری اعتماد به نفس اطفال تأثیر زیادی می ‌گذارند. در زیر به برخی از نقش‌ های که خانواده و اجتماع در اعتماد به نفس اطفال ایفاء می کنند، اشاره می کنیم:
حمایت و انگیزه: خانواده و اعضای اجتماع می توانند با ابراز علاقه، توجه و انگیزه نسبت به کودکان، اعتماد به نفس آنها را تقویت کنند. وقتی که کودکان مشاهده می کنند که اطرافیانشان از توانایی‌ها و تلاش‌ هایشان خوشنود هستند، اعتماد به نفسشان تقویت می شود.
فراهم کردن فضای آموزشی و تجربیات مثبت: خانواده و اجتماع می توانند فضایی امن و حمایت‌کننده را برای کودکان فراهم کنند تا بتوانند مهارت‌ های جدیدی را یاد بگیرند و تجربیات مثبتی را تجربه کنند. این تجربیات می توانند به افزایش اعتماد به نفس کودکان کمک کنند.
تحقق انتظارات معقول: خانواده و اجتماع می توانند انتظارات معقولی را از کودکان داشته باشند و از آنها انتظار داشته باشند که در تلاش برای دستیابی به اهداف خود پایدار باشند. وقتی که کودکان می توانند انتظارات را تحقق بخشند، اعتماد به نفسشان تقویت می شود.
ارائه بازخورد مثبت: خانواده و اجتماع می توانند با ارائه بازخورد مثبت و سازنده به کودکان کمک کنند تا اعتماد به نفس خود را تقویت کنند. ارائه بازخورد مناسب به کودکان باعث افزایش اعتماد به نفسشان می شود.
نمایش نقش‌ های الگویی: افراد بزرگتر در خانواده و اجتماع می توانند به عنوان نمونه‌ های از رفتار های مثبت و اعتماد به نفس برای کودکان عمل کنند. زمانی که کودکان شاهد می شوند که اعضای خانواده یا افراد دیگر در جامعه با اعتماد به نفس و موفقیت عمل می کنند، احساس اعتماد به نفسشان تقویت می شود. بنابراین، خانواده و اجتماع نقش بسیار مهمی در تشکیل و تقویت اعتماد به نفس اطفال دارند و با ارائه حمایت، انگیزه، تجربیات مثبت و بازخورد مؤثر می توانند به افزایش اعتماد به نفس کودکان کمک کنند.
احترام و توجه به نیازها و دیدگاه‌ های کودکان: خانواده و اجتماع می توانند با احترام به نیازها و دیدگاه‌ های کودکان و به اشتراک گذاشتن قدرت تصمیم‌گیری با آنها، اعتماد به نفس آنها را تقویت کنند. این احترام و توجه به نیاز های کودکان باعث افزایش اعتماد به نفس و احساس ارزشمندی آنها می شود.
ایجاد فضای بازی و خلاقیت: خانواده و اجتماع می توانند با ایجاد فضا های برای بازی، خلاقیت و اکتشاف، به رشد و تقویت اعتماد به نفس کودکان کمک کنند. فضا های که به کودکان اجازه می‌دهند تا به آزادی برای بروز خلاقیت و کشف توانایی‌ های خود بپردازند، اعتماد به نفس آنها را تقویت می کند.
اعتماد و پذیرش: خانواده و اجتماع می توانند با ایجاد یک محیط پذیرش‌آمیز و اعتماد‌آمیز، به تقویت اعتماد به نفس کودکان کمک کنند. وقتی که کودکان می‌فهمند که افراد محیط اطرافشان به آنها اعتماد دارند و آنها را قبول می کنند، اعتماد به نفسشان تقویت می شود.
توجه به احساسات و انگیزه‌ های کودکان: خانواده و اجتماع می توانند با توجه به احساسات و انگیزه‌ های کودکان و پذیرش این احساسات و انگیزه‌ها، به تقویت اعتماد به نفس آنها کمک کنند. پذیرش احساسات و انگیزه‌ های کودکان باعث افزایش اعتماد به نفس آنها و احساس ارتباط با دیگران می شود.
آموزش مهارت‌ های ارتباطی و حل مسائل: خانواده و اجتماع می توانند با آموزش مهارت‌ های ارتباطی و حل مسائل به کودکان، به افزایش اعتماد به نفس آنها کمک کنند. مهارت‌ های مانند قدرت شنیداری فعال، قضاوت خوب، قابلیت راه‌حل‌یابی و توانایی مذاکره می تواند به تقویت اعتماد به نفس کودکان کمک کند.
به طور کلی، خانواده و اجتماع از نظر ایجاد محیطی حمایت‌کننده و مؤثر برای رشد و تقویت اعتماد به نفس کودکان می باشند. این دو محیط با ارائه حمایت، انگیزه، پذیرش، توجه، و آموزش مهارت‌ های ضروری، می توانند به رشد و تقویت اعتماد به نفس کودکان کمک کنند. همچنین، از آنجا که اعتماد به نفس یک مرحله پیچیده و دراز مدت است، مهم است که خانواده و اجتماع توجه مداوم به این مسئله داشته باشند و در طول رشد کودکان، آن‌ها را در تمام مراحل زندگیشان حمایت کنند. با این کمک‌ ها و حمایت‌ ها، کودکان می توانند احساس خود مختاری، قدرت شخصیتی و موفقیت را تجربه کنند، که همگی از جنبه‌ های اساسی اعتماد به نفس هستند.

ادامه دارد…

حق چاپ ونشر این مقاله محفوظ است در صورت استفاده از آن باید نام داکتر صالحه واهب واصل و لینک منبع ذکر شود.

فهرست منابع مورد استفاده در نگارش این مقاله در بخش آخری آورده شده است.